Rolstoeltennisser Diede de Groot

Yes het duurde even, maar je hebt hem: dé Jaap Eden!
Mijn prijzenkast was al goed gevuld en toch miste er nog iets. Wat een ontzettende eer om dan eindelijk de Jaap Eden en daarmee de titel ‘Paralympische sporter van het jaar’ in ontvangst te mogen nemen. Het blijft voor de vakjury en collega-sporters een enorme uitdaging om een keuze te maken wie de titel mag dragen, want naast dat het altijd vergelijken van appels met peren blijft; waren er dit jaar ook weer zoveel goede sporters genomineerd.   

Maar dit jaar konden ze natuurlijk echt niet meer om je heen.
Dit jaar was wederom een mooi jaar. Ik heb de titels in het enkel- en dubbelspel weten te bemachtigen op de vier Grand Slams, en ook op de Nederlandse en de wereldkampioenschappen. Dit jaar werden de Wereldkampioenschappen in Nederland gespeeld, wat mij betreft was dit een van de hoogtepunten dit jaar, want het komt eigenlijk nooit voor dat vrienden, kennissen en sponsoren toernooien kunnen bezoeken.
Het is hard werken. Ik blijf mezelf constant verbeteren, maar de concurrentie zit natuurlijk ook niet stil. En dat maakt leven van een sporter ook zo interessant, elke wedstrijd van elk toernooi is weer een moment dat je jezelf opnieuw moet bewijzen.

In je direct omgeving word je omringt door goede speelsters. Ook vanuit de geschiedenis weten we dat Nederland goed is in rolstoeltennis. Waar komt dit toch vandaan?
Nederland kent al vele jaren echt goede rolstoeltennissers. Ervaringen en kennis, ook vanuit de geschiedenis, worden gedeeld. Zo is bijvoorbeeld Esther Vergeer als een mentor voor me. Daarnaast heb ik in privécoach Amanda Hopmans een topcoach aan mijn zijde. Ook is het voor de ontwikkeling van de sport heel goed dat de KNLTB ook voor de rollers een jaarrond programma heeft. Doordat we zo een klein land zijn, traint de top van Nederland meerdere malen per week samen bij de KNLTB in Amstelveen. Zo houden we elkaar gefocust en het niveau hoog.

Staan er nog wilde plannen op het programma komende periode weken?
Samen met mijn coach probeer ik mijn spel nog verder te ontwikkelen en dat hoop ik de komende toernooien dan ook te kunnen laten zien. Daarnaast heb ik vorige week mijn nieuwe sportstoel in ontvangst mogen nemen. Deze stoel is nog kleiner en dus lichter en ook mijn zithouding is aangepast, dit wordt wennen. Verder vertrek ik in januari richting Australië om daar meerdere toernooien op rij te spelen. Dit is de traditionele start van het nieuwe jaar, met als hoogtepunt de Australian Open.
En nieuw dit jaar is dat het ABN AMRO Open dit jaar in Rotterdam ook een rolstoeltennis damestoernooi aan het evenement heeft toegevoegd. Er is dus weer genoeg om naar uit te kijken!